Goodbye 2017. Hello 2018.

Lieve Sylvia,

2017 is alweer bijna voorbij en wat was het een bijzonder jaar voor jou. Het jaar kende veel ups and downs, maar stilgestaan heb je zeker niet.

2017 was het jaar van concerten. In een soort van niet willekeurige volgorde bezocht jij dit jaar concerten van: High Valley, Hunter Hayes, iedereen bij C2C (Zac Brown Band, Hunter Hayes, Brad Paisley, Dan + Shay, Cam, Maren Morris, Chris Young, Reba, en nog meer), Country Night in de Melkweg met Charlie Worsham (FAN!) en Mark Bromsteel (bijzonder), Ed Sheeran, Matt Simons, Shawn Mendes, Gavin DeGraw, Tuckerville (Ilse DeLange, The Common Linnets, Amy McDonald, Racoon, Joe Buck), Ryan McMullan, Lady Antebellum, Kelsea Ballerini, Lindsey Ell en Nick & Simon. Waarvan Lady Antebellum en Nick & Simon een bijzondere vermelding verdienen. Voor Lady Antebellum hadden jullie (jij, Marinke en Eline) VIP tickets gekocht, die later veel minder cool bleken dan van tevoren gedacht, maar het heeft wel een leuke foto met ze opgeleverd. Bij Nick & Simon mocht je op het podium en stal je redelijk de show door enthousiast mee te doen met het nummer Aangenaam: een hoogtepuntje van 2017.

2017 was het jaar van optreden. Waar  je in 2016 nauwelijks een voet op een podium hebt gezet, heb je het optreden in 2017 weer helemaal opgepakt. Het begon allemaal op 26 februari in De Drom in Enkhuizen, waar je voor het eerst nieuwe nummers speelde en je verhaal over je gevecht met perfectionisme en onzekerheid deelde. Hierna volgden meerdere optredens in Hilversum, Amsterdam, Alkmaar, Utrecht, Hoofddorp, Hoorn, Nieuwegein, Nijmegen en een huiskamerconcert in Drachten. Het mooiste optreden van 2017 vond jij het optreden in Hilversum: Music Around The Fireplace. Bij dit optreden was er een grote opkomst en mocht jij 3 liedjes, onversterkt, voor een muisstil publiek spelen. Het minst leuke optreden van 2017 vond jij dat in The Christmas Corner van Schouwburg het Park in Hoorn, waar jij zo’n 7 liedjes, onversterkt, voor een enorm luid publiek speelde. Hier kwam je echt niet bovenuit en je vroeg je meerdere keren af voor wie je in hemelsnaam aan het spelen was.

2017 was het jaar van nieuwe ontwikkelingen in je muziek. Het was het accepteren van je verleden en muzikale onzekerheden, door met trots terug te durven kijken op je ervaring met De Beste Singer/Songwriter van Nederland. Dit resulteerde in een Facebook berichtje van Glenn van de Wiel, met wie jij uiteindelijk veel stappen hebt gemaakt. Meerdere keren reisde jij naar Drunen om daar op te nemen. Het begon met een cover van Ed Sheeran’s Galway Girl, maar al snel gingen jullie over op het opnemen van eigen nummers. Het nummer Stories was al snel af en vanaf dat moment is dat je soundtrack geworden. Afgelopen weekend, 23 en 24 december, nam jij de videoclip op voor dit nummer, je allereerste videoclip. En als 2018 nog maar net begonnen is, zal jij dit nummer officieel uitbrengen en delen met de wereld, niet wetende waar dit toe zal lijden. Dit maakt Glenn, wat dat betreft, de meest bijzondere persoon die in 2017 in je leven is gekomen. Wat er wel niet kan voortvloeien uit één simpel Facebook chatberichtje. Bedankt voor alles Glenn!

2017 was het jaar van musical: Vanaf januari zat je bij musicalvereniging Westend, waar je dit jaar Oliver! opvoerde. Je was net nieuw bij de vereniging, deed auditie en bemachtigde een hele grote rol: Linke Glipper! Je verdiende met de uitvoering van deze rol zelfs een eervolle vermelding in het Noordhollands Dagblad, waarin je geprezen werd om je fantastische zang.

2017 was het jaar van studie. Het eerste halfjaar heb je keihard gewerkt aan je scriptie, wat veel zorgen, bloed, zweet, tranen en somberheid met zich meebracht. Achteraf gezien viel het allemaal reuze mee, want je hebt een 8,6 voor je scriptie behaald en bent daarmee Cum Laude afgestudeerd aan je Bachelor Communicatiewetenschap. Op 30 november mocht je je diploma ophalen. Ondertussen was je allang met een nieuwe studie begonnen: Leraar Nederlands. Dit leek een logische keuze met je voorliefde voor taal, schrijven, kinderen, helpen en lesgeven. Toch viel je eerste stage nogal tegen en heeft dit je aan het twijfelen gezet.

Zo werd 2017 ook het jaar van twijfel. Je stage valt tegen en je vraagt je af of je wel een realistisch beeld had van het onderwijs en of dit nu echt wel bij je past. Je hebt nog weinig succeservaringen gehad met lesgeven tijdens je opleiding. Daarbij wordt de muziekdroom steeds groter en voel je het verlangen om de tijd te nemen om deze muziekdroom uit te oefenen. Je wilt het in ieder geval geprobeerd hebben, zodat je je later niet hoeft af te vragen of je leven misschien heel anders was geweest als je het gewoon maar geprobeerd had. Daarom ben jij van plan om in september 2018 een tussenjaar in te lassen, waarbij je parttime zal werken en daarnaast stappen zal proberen te maken in de muziek. Misschien dat je in dit tussenjaar een manier zal vinden om muziek en werken te combineren.

Tot slot was 2017 het jaar van een poging tot deelname aan De Grote Prijs van Nederland, een fotoshoot met Chris P. Dekker en een Swift Camp 2017. 2017 was ook het jaar waarin je je opa hebt verloren: na een langdurig ziektebed heeft hij de eer aan zichzelf gehouden en is op 14 juli 2017 waardig gegaan door middel van euthanasie; het hef in eigen hand. Opa is en blijft een held en we zullen hem nooit vergeten. Hij zit in ons hart en het is goed zo. Hij is niet oud geworden, maar heeft voor drie geleefd, dus wat dat betreft was hij de oudste man van de wereld.

Met veel plezier kijk je uit naar 2018. In 2018 ga je beter voor jezelf zorgen, meer rust inplannen, heel veel muziek maken en delen met de wereld, je droomreis maken naar Nashville die je mag delen met Thomas, Marinka en Eline, een tussenjaar nemen om meer tijd te besteden aan je dromen en doelen, aan jezelf werken in therapie en inzien dat je nu al alles hebt om gelukkig te mogen zijn. Wat heb je een hoop gedaan in 2017 en wie weet wat voor moois 2018 je gaat brengen! Ik kan niet wachten om van een afstandje te mogen kijken naar de stappen die je maakt; zo klein dat je ze niet direct ziet, maar zo groot als je er een jaar later op terugkijkt.

Heel veel liefs en tot volgend jaar.